Zümra, 23 yaşındaydı. Şile escort denize bakan yamaçlarından birinde, kullanılmayan bir yazlığın müştemilatında kalıyordu. Ev sahibinin yazdan yaza uğradığı, kışın kimsenin uğramadığı bu boşlukta, Zümra kendi dünyasını kurmuştu. Küçük bir ocak, bir yatak, birkaç kitap… Ama dışarıdaki deniz kadar içi de dalgalıydı.
Zümra, Diyarbakır doğumluydu. Ailesi geleneklere sıkı sıkıya bağlıydı. Lise yıllarında okumak yerine evlenmesi gerektiği sürekli kulağına fısıldanmıştı. Zümra hep susmuş, ama içten içe isyan etmişti. 18’ine bastığında karşı çıktığı nişan yüzünden evden kovuldu. Arkadaşlarının yardımıyla önce İstanbul’un kalabalık mahallelerinde barındı. Bir süre sonra gürültüden, kalabalıktan yorulunca daha sakin bir yer aradı ve yolu Şile’ye düştü.
Şile escort zümra ona huzurlu görünmüştü başta. Yazlıkçılar gidince boşalan kasaba, ona sığınacak bir sessizlik sundu. Bir kafede işe başladı, temizlik yaptı, bulaşık yıkadı. Kimseye yük olmamaya çalıştı. Kondom ama kış bastırdıkça işler azaldı, para yetmez oldu. Geceleri aç uyuduğu günlerin ardından bir gün, çalıştığı yerin eski bir müşterisinden bir teklif aldı:
“Gece sadece bir saat… Güvenli bir yer. İstersen başlarsın, istemezsen çıkarsın.”
Ateşli Zümra
Zümra önce reddetti. Sonra dolaptaki boşluğa, soğuk yatağa, kırık kalorifere baktı. Ertesi hafta teklifi kabul etti. O ilk geceden sonra hiçbir şey aynı olmadı. Parasını aldı ama duygularını kaybetti. Aynaya her baktığında başka biri vardı. Her gece kendine “bir süreliğine” diyordu.
Bir sabah, Şile escort Kültür Evi’nin önünden geçerken küçük bir afiş dikkatini çekti:
“Genç Kadınlar İçin Yaratıcı Yazarlık Buluşması – Sessizliğini Yazıya Dönüştür.”
Düşünmeden içeri girdi. Kalabalık değildi. Önüne bir defter kondu. Kalemi eline aldığında elleri titredi ama yazdı:
“Sustukça yok oluyorum. Belki yazarak kendime geri dönerim.”
Zümra, o gün defterine hayatını anlatmaya başladı. O zamandan sonra her hafta atölyeye gitti. Yazdıkça birikti, biriktikçe cesaretlendi. Kendi geçmişiyle yüzleşmeye, hatta onu affetmeye başladı. Kültür evinde temizlik görevlisi olarak işe alındı, atölyelerde gönüllü oldu. Yazdığı ilk kısa hikâye, bir derginin kadın sayısında yayımlandı. Adını ilk kez orada görünce uzun süre dergiyi elinden bırakmadı.
Bir yanıt yazın